Τύνιδα: Το Παγκόσμιο Κοινοβουλευτικό Φόρουμ ενάντια στο «σύστημα χρέος»

 Του Salaheddine Lemaizi

 Το Παγκόσμιο Κοινοβουλευτικό Φόρουμ  διεξήχθη στις 27 Μαρτίου, στην Τύνιδα. Αυτό το γεγονός που είναι ανοιχτό σε όλους τους κοινοβουλευτικούς που συμφωνούν με την Χάρτα του Πόρτο Αλέγκρε, καθώς και στους συμμετέχοντες στο ΠΚΦ άρχισε τις δραστηριότητες του με μια συνέλευση που είχε για θέμα «Να αντιταχθούμε μαζί στο χρέος, εργαλείο κυριαρχίας επί των λαών».

 Σε ένα αμφιθέατρο γεμάτο από 200 άτομα, οι συνδιοργανωτές αυτής της εκδήλωσης  Γκάμπι Τσίμερ (Gabi Zimmer), πρόεδρος της ομάδας ευρωβουλευτών της Ευρωπαϊκής Ενωτικής Αριστεράς/ Βόρειας Πράσινης Αριστεράς (GUE/NGL) και ο Χάμα Χαμάμι (Hamma Hamami), του Λαϊκού Μετώπου της Τυνησίας, έδωσαν το τόνο των συζητήσεων. Ο Χαμάμι δεν δίστασε να χαρακτηρίσει «το χρέος όπλο καταστροφής των λαών». Θύμισε ότι «η Τυνησία δανείζεται σήμερα για να εξοφλήσει τα χρέη του (ανατραπέντος δικτάτορα) Μπεν Αλί». Ο Τυνήσιος πολιτικός ηγέτης απαίτησε  από τους παρόντες ευρωπαίους κοινοβουλευτικούς να ασκήσουν πίεση στην Ευρωπαϊκή Ένωση για να ακυρώσει το χρέος της Τυνησίας: «Αν είστε πραγματικά αλληλέγγυοι στη Τυνησία  απέναντι στη τρομοκρατία, τότε ακυρώστε το χρέος» τόνισε στους παρόντες στην αίθουσα κοινοβουλευτικούς. Το Λαϊκό Μέτωπο έκανε στο παρελθόν σχετικά  διαβήματα προς τις ευρωπαϊκές αρχές.  Το δίκτυο CADTM-international καθώς και η συλλογικότητα ACET (Να ελέγξουμε τις πιστώσεις προς την Τυνησία) κάνουν ανάλογα διαβήματα από το 2012.

 Το βάρος του χρέους της Τυνησίας εμποδίζει τη χώρα να πετύχει τους στόχους που έβαλε η επανάσταση του Γενάρη 2011. «Το χρέος της Τυνησίας είναι ασήμαντο για τους πιστωτές της αλλά για τους Τυνήσιους πρόκειται για αστρονομικά ποσά. 41 δισεκατομμύρια δηνάρια  (19,3 δισεκατομμύρια ευρώ) δανείστηκαν από τον Μπεν Αλί στη διάρκεια 25 ετών». Η Τυνησία  έχει ήδη αποπληρώσει 48 δισεκατομμύρια δηνάρια (22,7 δισεκατομμύρια ευρώ) χρεών. Για αυτούς του λόγους, το Λαϊκό Μέτωπο απαιτεί «την ακύρωση του χρέους του Μπεν Αλί». Πρόκειται για ένα απεχθές και/ή άνομο χρέος. Και ο Χαμάμι κατέληξε με το σύνθημα: «Στη Τυνησία, θα νικήσουμε ενάντια στην τυραννία, στη δικτατορία και στο σκοταδισμό».

 Απώλεια εθνικής κυριαρχίας

 Μετά από αυτό το πολιτικό άνοιγμα, το Παγκόσμιο Κοινοβουλευτικό Φόρουμ  έδωσε το λόγο στους βουλευτές αλλά και στους εκπροσώπους κοινωνικών κινημάτων και οργανώσεων που δραστηριοποιούνται στη πάλη ενάντια στο «σύστημα χρέος».  Ένα πρώτο πάνελ αφιερώθηκε στο χρέος ως εργαλείο μεταβίβασης πλούτου από το Νότο στο Βορρά. Σε αυτό προήδρευσε ο Φατί Σαμκί  (Fathi Chamkhi), Τυνήσιος βουλευτής του Λαϊκού Μετώπου.

 Μπαίνοντας αμέσως στο ψητό, ο Έλληνας βουλευτής Βασίλης Χατζηλάμπρου (Σύριζα) εξήγησε τον πραγματικό ρόλο αυτού του συστήματος: «Για να μπορέσουμε να πληρώσουμε το χρέος, θα έπρεπε να είμαστε ήδη σε θέση να δημιουργήσουμε πλούτο, αλλά δεν είναι αυτό που ενδιαφέρει του πιστωτές μας. Έκαναν να πέσει το ΑΕΠ μας κατά 30%, το χρέος πέρασε από το 125% του ΑΕΠ στο 178%, προκάλεσαν κοινωνική καταστροφή, και είναι πολύ ικανοποιημένοι από την πολιτική τους, επειδή στόχος τους είναι να κρατήσουν την Ελλάδα υπό τον έλεγχό τους».

 Ο βουλευτής Μιγκέλ Ουρμπάν (Miguel Urban), ευρωβουλευτής του Podemos, απηύθυνε κάλεσμα  υποστήριξης στο Σύριζα για να αντιμετωπίσει τον εκβιασμό του χρέους.  Και τόνισε: «Πρέπει να υπερασπιστούμε αυτή τη κυβέρνηση. Χρειάζεται μια επιτροπή υπεράσπισης της ελληνικής κυβέρνησης, για να υποστηριχθεί ο λογιστικός έλεγχος του χρέους».

 Ο  Τυνήσιος βουλευτής Σαμκί δήλωσε από τη μεριά του ότι «το χρέος είναι ένα εργαλείο λεηλασίας αλλά και πολιτικού εξουσιασμού. Με αυτό το χρέος, οικειοποιούνται την εθνική μας κυριαρχία». Και φτάνουμε έτσι, να αποφασίζει η Ευρωπαϊκή Επιτροπή στη θέση των Τυνήσιων πράγμα που δείχνει η σύνθεση αλλά και η εντολή της τελευταίας κυβέρνησης που αποτελείται από «τεχνοκράτες».]

 Στην Ελλάδα, η προσαρμογή περνάει από το Βορρά.

 Ο Ερίκ Τουσέν (εκπρόσωπος του δικτύου CADTM) υπενθύμισε ότι η πάλη ενάντια στο «σύστημα χρέος» έχει την ιστορία της. «Ο Τομά Σανκάρα (Thomas Sankara) και ο Φιντέλ Κάστρο καλούσαν ήδη από τη δεκαετία του 1980 στην οικοδόμηση ενός ενιαίου μετώπου για τη μη πληρωμή του χρέους. Μετά από την υποταγή των λαών της Αφρικής, της Λατινικής Αμερικής και της Ανατολικής Ευρώπης στα προγράμματα διαρθρωτικής προσαρμογής που ακολούθησε τη κρίση του χρέους, σήμερα το επίκεντρο αυτής της κρίσης είναι στην Ευρώπη», παρατήρησε ο συγγραφέας της  Bancocratie (Τραπεζοκρατίας). Και συμπλήρωσε:  «Είναι ανάγκη να παλέψουμε μαζί.  Η Τύνιδα είναι το σύμβολο του απεχθούς και άνομου χρέους που συνάφθηκε από τον Μπεν Αλί με την υποστήριξη των Γάλλων πιστωτών (της Λαγκάρντ, τότε υπουργού Οικονομικών), και του ΔΝΤ (πρόεδρός του ο Στρος Καν εκείνη την εποχή)».

 Η ελληνική περίπτωση προσφέρει ένα δραματικό παράδειγμα της εφαρμογής αυτών των πολιτικών. Η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ), η Ευρωπαϊκή Επιτροπή και το ΔΝΤ που αποτελούν την Τρόικα, και υποστηρίζονται από τη Γερμανία και τη Γαλλία, επέβαλαν στην Ελλάδα ένα καθεστώς άγριας και άδικης λιτότητας.

 Σύμφωνα με μια μελέτη που μόλις δημοσιεύτηκε στη Γερμανία, το εισόδημα του 20% των πιο φτωχών μειώθηκε κατά 46% στα πέντε τελευταία χρόνια. «Από τις 25 Ιανουαρίου, ο ελληνικός λαός έδωσε ένα καθαρό σινιάλο: Θέλει να ξεφορτωθεί τη πολιτική λιτότητας, υπογραμμίζει ο Τουσέν. Τώρα, πρέπει  αυτή η ψήφος να μετατραπεί σε μια πραγματική νίκη.  Δεν θα είναι δυνατό για τη κυβέρνηση να τηρήσει τις εκλογικές της υποσχέσεις αν δεν πολεμήσει τους πιστωτές της». Κατά τον Τουσέν, η Ελλάδα είναι κατά κάποιο τρόπο ο πρώτος γύρος των εκλογών της Ισπανίας που θα διεξαχθούν στο τέλος του χρόνου. Ο Τουσέν καλεί στη δημιουργία «ενός διεθνούς μετώπου όλων των αριστερών ενάντια στην αποπληρωμή του άνομου χρέους».

 Επιτροπή λογιστικού ελέγχου στην Ελλάδα!

 Η Μαρία Έλενα Σαλούδας (Maria Elena Saludas), του ATTAC-CADTM της Αργεντινής, συνηγορεί υπέρ της ενότητας των κοινωνικών κινημάτων για την ακύρωση του χρέους  και την υπεράσπιση των κοινών αγαθών. «Πρέπει να ζητήσουμε εξηγήσεις από τις επίσημες αρχές των χωρών μας σχετικά με αυτό το ζήτημα». Η Σολάνζ Κονέ (Solange  Koné) του Forum National sur la Dette et la Pauvreté-FNDP, Côté d’Ivoire (Εθνικό Μέτωπο για το Χρέος και τη Φτώχεια-FNDP, Ακτή του Ελεφαντοστού) απηύθυνε κάλεσμα για «την ολοκληρωτική ακύρωση του χρέους των χωρών που έχουν πληγεί από τον Έμπολα». Για την επίτευξη αυτού του στόχου, απαίτησε την υποστήριξη των παρόντων κοινοβουλευτικών από τρεις ηπείρους καθώς σε αυτό τον αγώνα είναι απαραίτητη η αλληλεγγύη.

 Στη διάρκεια αυτού του πάνελ, προτάθηκαν πολλές πρωτοβουλίες για να μπει ένα τέλος στο «σύστημα χρέος» με συνολικό τρόπο ή στο πλαίσιο του λογιστικού ελέγχου του χρέους ορισμένων χωρών.  Στην Ελβετία ετοιμάζεται τώρα ένα σχέδιο νόμου για να διευκολυνθεί η επιστροφή στο κράτος της Τυνησίας των καταθέσεων του Μπεν Αλί που παραμένουν μπλοκαρισμένες από την Ελβετία.  Για να γίνει αυτό, ένας Ελβετός κοινοβουλευτικός  καλεί τις άλλες χώρες «να αυξήσουν την πίεση στην Ελβετία ώστε να γίνει το ταχύτερο δυνατό αυτή η επιστροφή. Οι πραγματικοί ιδιοκτήτες  αυτών των κεφαλαίων είναι οι λαοί της Τυνησίας».

 Στην Ελλάδα, μόλις πριν από λίγο δημιουργήθηκε η επιτροπή λογιστικού ελέγχου του ελληνικού χρέους. Οι εργασίες της θα αρχίσουν στις 3 Απριλίου. Αυτή η ιστορική πρωτοβουλία έγινε δεκτή με χειροκροτήματα στην αίθουσα. Θυμίζουμε ότι ο Ισημερινός του προέδρου Ραφαέλ Κορέα  είχε κάνει κάτι ανάλογο. Ο λογιστικός έλεγχος που είχε γίνει εκεί είχε συμπεράνει ότι το χρέος δεν ήταν νόμιμο και είχε οδηγήσει στην αναστολή ενός μέρους του χρέους και στην άρνηση να αποπληρωθεί ένα μέρος του.  Ήταν μια καθαρή νίκη ενάντια στους πιστωτές. Στην ελληνική περίπτωση, η επιτροπή λογιστικού ελέγχου θα χρησιμέψει για να δώσει επιχειρήματα στις ελληνικές αρχές αλλά και στους λαούς άλλων χωρών για την ακύρωση των άνομων χρεών.

 Στο τέλος αυτού του πάνελ, οι μετέχοντες σε αυτό το Φόρουμ, υιοθέτησαν το εξής ψήφισμα :

 «Το Παγκόσμιο Κοινοβουλευτικό Φόρουμ που διεξάγεται στη Τύνιδα στο πλαίσιο του Παγκόσμιου Κοινωνικού Φόρουμ του 2015 διακηρύσσει ότι το ζήτημα του χρέους χρησιμοποιείται από τις δυνάμεις του κεφαλαίου σαν εργαλείο για να εξουσιάζουν τους λαούς. Τα σημερινά προβλήματα που αντιμετωπίζει η δημοκρατική μεταπολίτευση στη Τυνησία απέναντι στο χρέος αποτελούν την χειροπιαστή απόδειξη της παραπάνω διαπίστωσης.

 Υποστηρίζει τα αιτήματα για τη δημιουργία επιτροπών λογιστικού ελέγχου του χρέους με συμμετοχή πολιτών, συμπεριλαμβανομένων των γυναικών, κατά το πρότυπο της διαδικασίας που άρχισε στο ελληνικό κοινοβούλιο και που θα πρέπει να επεκταθεί και σε άλλες χώρες.

 Ζητάει να υπολογιστεί το αποικιακό χρέος στις χώρες που ήταν παλιότερα αποικίες, και την ταχεία επιστροφή των περιουσιακών στοιχείων των δικτατόρων που βρίσκονται στις τράπεζες του Βορρά καθώς και σε άλλες.

Υποστηρίζει το κάλεσμα των Ηνωμένων Εθνών για την ακύρωση του χρέους των χωρών που έχουν πληγεί από τον ιό του Έμπολα.

 Το Παγκόσμιο Κοινοβουλευτικό Φόρουμ αρνείται την εφαρμογή των πολιτικών λιτότητας που στραγγαλίζουν τους λαούς, επηρεάζουν ειδικά την απασχόληση  και κάνουν τις γυναίκες ακόμα πιο ευάλωτες».

Μετάφραση: Γιώργος Μητραλιάς