Λιτότητα και νέα βάρη φέρνει
η αναδιάρθρωση του χρέους!

Σε βάρος της μεγάλης κοινωνικής πλειοψηφίας στρέφεται η αναδιάρθρωση του ελληνικού δημόσιου χρέους που αποφάσισε η Σύνοδος Κορυφής της ΕΕ την Πέμπτη 21 Ιούλη. Η ίδια αυτή συζήτηση αποτελεί αδιάψευστη μαρτυρία της αποτυχίας του πρώτου Μνημονίου και όλων των πολιτικών που εφαρμόστηκαν μέχρι τώρα για να αντιμετωπίσουν το πρόβλημα του δημόσιου χρέους καθώς, παρότι μειώθηκαν μισθοί και συντάξεις, παρότι έκλεισαν χιλιάδες μικρομεσαίες επιχειρήσεις, παρότι η φτώχεια και η ανεργία εκτοξεύθηκαν ως αποτέλεσμα της εφαρμογής του Μνημονίου, η πολυπόθητη επιστροφή στις αγορές δεν επετεύχθη, ούτε πρόκειται άμεσα να υλοποιηθεί.

Οι κυβερνητικές ζητωκραυγές για σωτηρία δεν μπορούν να κρύψουν το γεγονός ότι η χρεοκοπία δεν έπαψε να είναι προ των πυλών. Απλώς, μετατέθηκε για το μέλλον. Και Μνημόνιο και χρεοκοπία, λοιπόν είναι το μέλλον που μας επιφυλάσσουν αυτοί που μέχρι πρόσφατα έθεταν το εκβιαστικό δίλημμα «Ή Μνημόνιο ή χρεοκοπία»!

Η λύση που δόθηκε από τη Σύνοδο Κορυφής της ΕΕ προέρχεται από τα ίδια αποτυχημένα υλικά του Μνημονίου, της αιματηρής λιτότητας και των ιδιωτικοποιήσεων τα οποία το κοινό ανακοινωθέν επικροτεί και η κυβέρνηση χαρακτηρίζει ως προϋπόθεση για κάθε λύση. Το πρόγραμμα των 109 δισ. ευρώ με το οποίο υποτίθεται ότι θα επιχειρηθεί η διάσωση της ελληνικής οικονομίας περιλαμβάνει: εθελοντική συμμετοχή των ιδιωτών (37 από τα 109 δισ. ευρώ), επιμήκυνση περιόδου αποπληρωμής παλιότερων δανείων (από 7,5 έτη σε 15 έως 30 με 10ετή περίοδο χάριτος), μείωση επιτοκίων, νέο πακτωλό χρημάτων στις ελληνικές τράπεζες και χρηματοδοτήσεις με στόχο την μεγέθυνση και τη δημιουργία επενδύσεων (που περιγράφονται στον Τύπο ως ένα σχέδιο Μάρσαλ).

Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, η ΕΕ και το ΔΝΤ ακόμη και τώρα κρύβουν πως πίσω από όλα αυτά τα σχέδια κρύβονται επαχθείς και δυσβάσταχτοι όροι που θα φέρουν νέα φτώχεια. Προϋπόθεση για το νέο διακανονισμό είναι επιπλέον φόροι για την κοινωνική πλειοψηφία, απολύσεις δημοσίων υπαλλήλων, ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας και του φυσικού πλούτου έναντι πινακίου φακής και μειώσεις των μισθών και των συντάξεων. Επιπλέον όλα αυτά που υπόσχονται θα αποτύχουν ακόμη και να αναστρέψουν μέρος των ολέθριων συνεπειών της πολιτικής που έχει εφαρμοστεί μέχρι τώρα (μείωση του ΑΕΠ άνω του 10% για την τριετία 2009-2011, εκτίναξη του δημόσιου χρέους από 115% τον Σεπτέμβρη του 2009 στο 160%, έκρηξη της ανεργίας, μείωση μισθών και συντάξεων, κ.α.).

Οι τελευταίες εξελίξεις φέρουν στο επίκεντρο της πολιτικής συγκυρίας την Πρωτοβουλία για Συγκρότηση Επιτροπής Λογιστικού Ελέγχου και αναδεικνύουν την αναγκαιότητά της.

Για όλους αυτούς τους λόγους απορρίπτουμε την αναδιάρθρωση και τη «νέα σωτηρία» της Ελλάδας και απαιτούμε:

άμεση παύση πληρωμών του δημόσιου χρέους χωρίς συσσώρευση τόκων υπερημερίας για το χρόνο που απαιτεί η πραγματοποίηση λογιστικού ελέγχου όλων των δημόσιων δανείων.
δημιουργία ανεξάρτητης, διεθνούς επιτροπής λογιστικού ελέγχου με τη συμμετοχή αδιάβλητων επιστημόνων, εκπροσώπων της κοινωνίας και λαϊκών οργανώσεων στην κατεύθυνση της διαγραφής μεγάλου μέρους ή όλου του χρέους.

Το ενδεχόμενο της «επιλεκτικής χρεοκοπίας» που συνεχίζει να βρίσκεται στο τραπέζι δεν είναι τίποτε άλλο από μερική, αποσπασματική παύση πληρωμών λόγω της αδυναμίας του ελληνικού δημοσίου να πληρώσει ένα τεράστιο δημόσιο χρέος. Στον βαθμό όμως που γίνεται κατά διαταγή και προς όφελος των τραπεζιτών, της ΕΕ και του ΔΝΤ, αυτών δηλαδή που φέρουν την ευθύνη για τα σημερινά αδιέξοδα η αναδιάρθρωση δεν θα απομακρύνει τον κίνδυνο της ολοκληρωτικής χρεοκοπίας, αλλά θα τον φέρει πιο κοντά.

Στον αντίποδα αυτών των επιλογών πιστεύουμε ότι άμεση προτεραιότητα αποκτά η ανάγκη παύσης πληρωμών, ιεραρχώντας τα συμφέροντα της κοινωνίας, την ανάγκη προάσπισης της υγείας, της παιδείας και του δικαιώματος στην εργασία και την αξιοπρεπή διαβίωση. Νομική δυνατότητα υφίσταται για κάθε κράτος που θέλει να ασκήσει τα κυριαρχικά του δικαιώματα!

Ο λογιστικός έλεγχος του χρέους, όπως προωθείται από την ίδια την κοινωνία, προσφέρει όλα τα απαραίτητα μέσα για να κηρυχθεί ένα μεγάλο μέρος του δημόσιου χρέους ή όλο το χρέος ως παράνομο, απεχθές, αντισυνταγματικό και να μην πληρωθεί. Μάλιστα, οι δραματικές εξελίξεις στην Ευρώπη, με την προσπάθεια όλων των κυβερνήσεων να αξιοποιήσουν το δημόσιο χρέος για να επιβάλουν πολιτικές λιτότητας επιβεβαιώνει την ανάγκη να προσλάβει πανευρωπαϊκά χαρακτηριστικά το κίνημα του λογιστικού ελέγχου.

Η πραγματικότητα καλεί το εργατικό κίνημα να πάρει την υπόθεση στα χέρια του. Η Πρωτοβουλία για τη Συγκρότηση Επιτροπής Λογιστικού Ελέγχου στο έδαφος των τελευταίων εξελίξεων και εν όψει των μεγάλων κινητοποιήσεων που προετοιμάζονται τον Σεπτέμβρη ενάντια στη λιτότητα και το χρέος καλεί πρωτοβάθμια εργατικά συνδικάτα, ομοσπονδίες και ενώσεις να στηρίξουν με έμπρακτο τρόπο την ανάγκη για: