Αφγανιστάν: Η ανθρωπιστική προβιά
του πολεκάπηλου λύκου!

Του Γιώργου Μητραλιά

Το πολιτικό τοπίο των Ηνωμένων Πολιτειών αυτών των ημερών είναι περισσότερο ξεκάθαρο από ποτέ. Κατά της απόφασης του προέδρου Μπάϊντεν να αποσύρει οριστικά στις 31 Αυγούστου 2021 τα αμερικανικά στρατεύματα από το Αφγανιστάν τάσσονται: Σύσσωμο το πολιτικο-οικονομικό Κατεστημένο της χώρας, το Ρεπουμπλικανικό κόμμα και ο ηγέτης του Ντόναλντ Τραμπ, μεγάλο μέρος της ηγεσίας του Δημοκρατικού κόμματος και των κοινοβουλευτικών του ομάδων, το στρατιωτικό-βιομηχανικό σύμπλεγμα και ό,τι έχει κάποια άμεση ή έμμεση σχέση με την πολεμική βιομηχανία, όλα τα μεγάλα ΜΜΕ (κανάλια, εφημερίδες,...) ανεξάρτητα από την κομματική τους τοποθέτηση, ένα σημαντικό μέρος της στρατιωτικής ιεραρχίας, τα νεοφιλελεύθερα και ατλαντικά κέντρα αποφάσεων.(1) Υπέρ της ίδιας απόφασης του Μπάϊντεν τάσσονται: Σύσσωμη η -λιγότερο ή περισσότερο ριζοσπαστική- αμερικανική αριστερά και τα κοινωνικά κινήματα, οι περισσότερες οργανώσεις βετεράνων στρατιωτικών, η μεγάλη πλειοψηφία (63%-65%) του αμερικανικού λαού.

Όσο για την Ευρώπη, κατά της απόφασης του Μπάϊντεν τάσσονται: όλοι οι Ατλαντικοί σύμμαχοι των ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ, η ηγεσία της Ευρωπαϊκής Ένωσης και οι χώρες μέλη της, όλα τα μεγάλα ΜΜΕ, τα κυριότερα πολιτικά ρεύματα (Χριστιανοδημοκράτες, Φιλελεύθεροι, Σοσιαλδημοκράτες, Ακροδεξιοί,…), πολλές ΜΚΟ. Και υπέρ της ίδιας απόφασης του Αμερικανού προέδρου, τάσσονται: Από όσο μπορούμε να γνωρίζουμε, προς το παρόν, δεν υπάρχουν δυνάμεις της ευρωπαϊκής αριστεράς που, τάχθηκαν ανοιχτά και κατηγορηματικά υπέρ αυτής και κατά των προσπαθειών των κυβερνήσεων των χωρών τους να “μεταπείσουν” τον Μπάϊντεν και να παρατείνουν την ανάπτυξη αμερικανικών στρατευμάτων στο Αφγανιστάν…

Κατά “σατανική σύμπτωση”, το σύνολο των κάθε λογής δυνάμεων (πολιτικών, οικονομικών επικοινωνιακών, κλπ) που τάσσονται τώρα κατά της παραπάνω απόφασης του προέδρου ΜπάΪντεν, τάχθηκαν μόνιμα στα τελευταία 20 χρόνια, πρώτα υπέρ της εισβολής και κατόπιν υπέρ της παραμονής στο Αφγανιστάν του αμερικανικού εκστρατευτικού σώματος και των νατοϊκών συμμάχων του, δηλαδή υπέρ του πολέμου. Και επίσης, κατά “σατανική σύμπτωση”, το σύνολο εκείνων που επικροτούν τώρα την απόφαση του Μπάϊντεν, τάχτηκαν από την αρχή, ενάντια στον πόλεμο, κατάγγειλαν σταθερά τις θηριωδίες του και τις ανομολόγητες σκοπιμότητες που υπηρετούσε, και κατέβηκαν στους δρόμους ζητώντας τον τερματισμό του.

Συγκεκριμένα, όπως τότε που υποστήριζαν τον πόλεμο και την εισβολή στο Αφγανιστάν, έτσι και τώρα που ζητούν να μην αποσυρθούν τα αμερικανική στρατεύματα στις 31 Αυγούστου, οι ποικίλοι πολεμοκάπηλοι, τόσο Αμερικανοί όσο και Ευρωπαίοι, προτάσσουν την “υπεράσπιση των ανθρώπινων δικαιωμάτων” και ειδικά των “δικαιωμάτων των Αφγανών γυναικών” για να δικαιολογήσουν την στάση τους. Όμως, τόσο τότε όσο και τώρα, λένε ψέμματα. Καταρχήν, στα 20 χρόνια που έμειναν στο Αφγανιστάν, οι δυνάμεις τους, στρατιωτικές και αστυνομικές, συναγωνίστηκαν και πολλές φορές, ξεπέρασαν τους Ταλιμπάν σε θηριωδίες με θύματα χιλιάδες Αφγανούς άμαχους. Όσο για τη δημοκρατία που υποσχέθηκαν, το μόνο που κατάφεραν ήταν να δημιουργήσουν ένα εντελώς διεφθαρμένο και τερατώδες αφγανικό Κράτος που, όπως και ο στρατός του, αποσυντέθηκε και κατάρρευσε ολοκληρωτικά μέσα σε ελάχιστες ημέρες, προφανώς, επειδή δεν είχε τίποτα να υπερασπίσει ... και σχεδόν κανείς δεν είχε διάθεση να το υπερασπιστεί...

Κατόπιν, αν πράγματι όλοι αυτοί νοιάζονταν στ’αλήθεια για τους δύσμοιρους Αφγανούς και ειδικότερα για τις γυναίκες του Αφγανιστάν, είχαν όλο το χρόνο, δηλαδή 20 ολάκερα χρόνια (!) και πάμπολλες ευκαιρίες για να το δείξουν όχι στα λόγια, αλλά με πράξεις. Όμως, δεν το έκαναν ποτέ και το αποτέλεσμα είναι οικτρό και μπροστά στα μάτια μας: Έχοντας να διαλέξουν ανάμεσα στην ταλιμπανική Σκύλα και στην ιμπεριαλιστική Χάρυβδη, οι Αφγανοί, στην πλειοψηφία τους, δείχνουν προς το παρόν να προτιμούν, χωρίς αυταπάτες, την πρώτη από τη δεύτερη, επειδή αυτή τους υπόσχεται τουλάχιστον την πολυπόθητη ειρήνη.

Μα, θα μας πουν, καλά όλα αυτά αλλά τι γίνεται με τους χιλιάδες απελπισμένους Αφγανούς και Αφγανές που συνωστίζονται στο αεροδρόμιο της Καμπούλ και προσπαθούν να ξεφύγουν, φτάνοντας να κρέμονται -και να πέφτουν- από τα αεροπλάνα; Τι λέτε για αυτούς, μήπως είναι ψέμματα και αυτά; Φυσικά, και δεν είναι ψέμματα. Όπως όμως, δεν είναι ψέμματα και οι δεκάδες χιλιάδες Αφγανοί και Αφγανές που προσπαθούν όχι μόνο τώρα, αλλά εδώ και 20 χρόνια, να δραπετεύσουν από την Αφγανική κόλαση, συνήθως μάλιστα με κίνδυνο της ζωής τους. Όλους αυτούς και όλες αυτές που η αγριανθρωπική Ενωμένη Ευρώπη των όψιμων φιλανθρώπων μας στοιβάζει -επ’αόριστον!- στις διάφορες “Μόριες” και τα άλλα απάνθρωπα στρατόπεδα συγκέντρωσης της, όταν βέβαια δεν ορθώνει μπροστά τους τείχη, συρματοπλέγματα, ναρκοπέδια και τη διαβόητη Frontex, και δεν τους σταματάει οριστικά και αμετάκλητα στέλνοντάς τους κατά δεκάδες χιλιάδες στο βυθό της Μεσογείου.

Ανοιχτά λοιπόν, σύνορα για τους τους σημερινούς και τους αυριανούς Αφγανούς πρόσφυγες. Αρχίζοντας όμως από τους χτεσινούς και τους προχτεσινούς που περιμένουν για χρόνια μάταια το πολυπόθητο πολιτικό άσυλο που δικαιούνται. Με άλλα λόγια, ιδού η Ρόδος ιδού και το πήδημα! Όλα τα άλλα δεν είναι παρά φτηνή προπαγάνδα και μαζική φιλοπόλεμη πλύση εγκεφάλου των πασίγνωστων λύκων που -όπως πάντα- προσπαθούν να κρυφτούν φορώντας προβιές προβάτων…

Σημείωση

1. Το μένος όλων αυτών ενάντια στον Μπάϊντεν, δεν αποκλείεται να προδίδει την -λιγότερο ή περισσότερο- συνειδητή και συντονισμένη προσπάθειά τους να τον υπονομεύσουν και τελικά να τον απομακρύνουν από την εξουσία. Γιατί; Μα, επειδή διαφωνούν κάθετα με τις οικονομικές του επιλογές, και κυρίως, επειδή τον θεωρούν ευάλωτο στις πιέσεις της αμερικανικής αριστεράς και των κοινωνικών κινημάτων, γεγονός που -παρά τις φιλότιμες προσπάθειες του Μπαϊντεν να τους καθησυχάσει με συνεχείς παραχωρήσεις και υποχωρήσεις- τον καθιστά “απρόβλεπτο” και πάντως, αρκετά διαφορετικό από τους “εντελώς πειθήνιους” προκατόχους του στο Λευκό Οίκο.