Απόφαση-κόλαφος του Συνταγματικού Δικαστηρίου του Βελγίου σε βάρος του ταμείου-ορνέου NML Capital

Ανακοίνωση Τύπου CADTM

Πρόκειται για μια απόλυτη νίκη της CADTM (Επιτροπή για την Κατάργηση των Άνομων Χρεών), της CNCD - 11.11.11 (Εθνικό Κέντρο Συνεργασιας και Ανάπτυξης) και της ολλανδόφωνης αδελφής οργάνωσης, την υπόθεση των οποίων υπερασπίστηκε ο νομικός κ. Olivier Stein του δικηγορικού γραφείου Progress Lawyers Network. Την Πέμπτη 31 Μαίου, το Συνταγματικό Δικαστηρίο του Βελγίου απέρριψε το αίτημα του επενδυτικού ταμείου NML Capital Ltd για την ακύρωση του νόμου που θεσπίστηκε στις 12 Ιουλίου 2015 με θέμα «την πάταξη της δραστηριότητας των ταμείων-ορνέων»[1], κατοχυρώνοντας έτσι αυτό το μοναδικό παγκοσμίως νομοθέτημα. Η απόφαση αυτή αποτελεί νίκη των λαών απέναντι σ’ έναν αδηφάγο εκπρόσωπο της αχαλίνωτης χρηματοπιστωτικής κοινότητας.

Ο κ. Renaud Vivien, νομικός και συνεργάτης της CADTM, ο οποίος μάχεται εδώ και πάνω από 10 χρόνια κατά των ταμείων-ορνέων παρατηρεί τα εξής: «Με την ιστορική αυτή απόφαση ολοκληρώνεται στο Βέλγιο μια μακρά πολιτική και νομική μάχη κατά των ταμείων-ορνέων. Ως προς το νομικό της σκέλος, πρόκειται για μια απόλυτη νίκη κατά του NML Capital και του δισεκατομμυριούχου διαχειριστή του Paul Singer, βασικού χρηματοδότη του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος στις ΗΠΑ, δεδομένου ότι όλα τα επιχειρήματά του καταρρίφθηκαν στο δικαστήριο.»

Υπενθυμίζεται ότι τα ταμεία-όρνεα είναι ιδιωτικές εταιρείες που εξαγοράζουν έναντι ενός μικρού κλάσματος της πραγματικής του αξίας το δημόσιο χρέος χωρών που βρίσκονται σε οικονομική στενότητα και στη συνέχεια αξιώνουν την αποπληρωμή του στο ακέραιο συν τους σχετικούς τόκους και τα πρόστιμα. Θρεφόμενες από την οικονομική δυσπραγία των χωρών, οι εταιρείες αυτές καταγράφουν κέρδη κατά μέσο όρο τριπλάσια έως και εικοσαπλάσια του κεφαλαίου που έχουν επενδύσει, δηλαδή αποδόσεις που κυμαίνονται μεταξύ 300 % και 2000 %[2].

Σε μια προσπάθεια να θέσει τέρμα σε αυτές τις κερδοσκοπικές μεθοδεύσεις με οδυνηρές συνέπειες για τους λαούς των υπερχρεωμένων κρατών, το Ομοσπονδιακό Δικαστήριο του Βελγίου εξέδωσε το 2015 απόφαση με σκοπό την επιβολή απαγόρευσης προς τα ταμεία-όρνεα να εισπράττουν στην βελγική επικράτεια περισσότερα χρήματα από αυτά που κατέβαλαν για να εξαγοράσουν το δημόσιο χρέος του εκάστοτε κράτους, ακόμη και εάν έχει εκδοθεί στο εξωτερικό δικαστική απόφαση που να τους το επιτρέπει.

Πλέον τα υπόλοιπα κράτη δεν έχουν καμία δικαιολογία και οφείλουν να θεσπίσουν αντίστοιχη νομοθεσία με αυτή του Βελγίου!

Απορρίπτωντας το αίτημα της NML Capital, το Συνταγματικό Δικαστηρίο του Βελγίου άναψε το πράσινο φως για την εντατικοποίηση παγκοσμίως της μάχης κατά των άνομων πιστωτών. Όπως παρατηρεί ο κ. Renaud Vivien, «πλέον τα κράτη δεν έχουν καμία δικαιολογία και οφείλουν θεσπίσουν αντίστοιχη νομοθεσία με αυτή του Βελγίου για να θέσουν τέρμα στην κερδοσκοπία με το χρέος. Αυτό άλλωστε απαιτούν τα κοινωνικά κινήματα που αντιμάχονται τα άνομα χρέη, καθώς και το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο στο ψήφισμα που εξέδωσε στις 17 Απριλίου 2018».[3] Το εν λόγω όργανο καλεί τα κράτη μέλη της ΕΕ να νομοθετήσουν για την απαγόρευση της κερδοσκοπίας των ταμείων-ορνέων εμπνεόμενα από τη σχετική βελγική νομοθεσία.

Επομένως, πρέπει να συνεχιστεί η μάχη για την πάταξη της –χρυσοφόρας για τα ταμεία αυτά–κερδοσκοπίας εις βάρος τόσο του δημόσιου όσο και του ιδιωτικού χρέους. Στο πνεύμα αυτό, η νέα Πλατφόρμα κατά των ταμείων-ορνέων στην Ισπανία, η οποία περιλαμβάνει πολλές οργανώσεις, αντιμάχεται τα επενδυτικά ταμεία που κερδοσκοπούν σε στρατηγικούς τομείς όπως η αγορά ακινήτων ή η υγεία και υπόσχεται να δώσει τον δικό της αγώνα για τη θέσπιση ανάλογης νομοθεσίας στην Ισπανία. Μόνο η κινητοποίηση προς αυτήν την κατεύθυνση μπορεί να χαλιναγωγήσει τις ορέξεις του ακόρεστου Paul Singer, ο οποίος έχει απλώσει τα νύχια του στη χώρα αυτή, αποκτώντας το 2013 την εταιρεία είσπραξης απλήρωτων χρεών Gesif, εξαγοράζοντας τα αμφισβητήσιμα δάνεια των τραπεζών Bankia et Santander και αποκτώντας μερίδιο στο μετοχικό κεφάλαιο του ομίλου εταιρειών διαχείρισης αυτοκινητοδρόμων Abertis.

Συν τοις άλλοις, η μάχη κατά των ταμείων-ορνέων πρέπει να συνεχιστεί λόγω της δυσκολίας πολλών κρατών να εξυπηρετήσουν τα χρέη τους, τα οποία αποτελούν ιδανική λεία γι’ αυτά τα όρνεα του χρηματοπιστωτικού τομέα.