Με τις ευλογίες της Φαιάς Διεθνούς του Πούτιν,
του Τραμπ και των ακροδεξιών φίλων τους

Ο παραλογισμός και η μαζική παράνοια εισβάλλουν στις κοινωνίες μας

του Γιώργου Μητραλιά

«Γιατί μας επιτίθενται; Τι τους έχουμε κάνει και μας μισούν τόσο ώστε να μας βομβαρδίζουν;”. Αυτά τα ερωτήματα εκπλήσσουν και βάζουν σε σκέψεις καθώς απευθύνονται από απλούς Ρώσους πολίτες της περιοχής του Κουρσκ, σε ρεπόρτερ που στάλθηκαν για να καλύψουν την εισβολή ουκρανικών στρατευμάτων σε αυτό το ρωσικό έδαφος. Και εκπλήσσουν ακόμα περισσότερο επειδή αυτοί οι Ρώσοι δεν ζουν στο Βλαδιβοστόκ ή στη Σιβηρία, αλλά ουσιαστικά πάνω στα σύνορα της Ρωσίας με την Ουκρανία, μόλις μερικές δεκάδες χιλιόμετρα από τα πεδία των μαχών του πολέμου που πυροδότησε η εισβολή του ρωσικού στρατού στη χώρα αυτή στις 24 Φεβρουαρίου 2022…

Πρόκειται για απλή αφέλεια ή μήπως για πλύση εγκεφάλου, για επηρεασμό του λαού από την ασφυκτική και πανταχού παρούσα ρωσική κρατική προπαγάνδα; Ναι, χωρίς αμφιβολία, αλλά σίγουρα είναι και κάτι παράνω. Αυτό που κάνει αυτά τα ερωτήματα που έθεσαν οι πολίτες της περιοχής του Κουρσκ εμβληματικά μιας γενικότερης κατάστασης στην εποχή μας είναι ότι αυτά τα ίδια βάζουν και οι πολίτες του... Ισραήλ, που συστηματικά αναρωτιούνται: «Τι τους κάναμε για να μας μισούν οι Παλαιστίνοι ή οι Άραβες τόσο πολύ και να θέλουν να μας κάνουν κακό;” Πολίτες του Ισραήλ, που επιπλέον είναι συχνά αυτόπτες μάρτυρες, αν όχι πρωταγωνιστές, στις πράξεις ρατσισμού και καταπίεσης, στους βομβαρδισμούς και στις σφαγές που διαπράττονται εναντίον των Παλαιστινίων γειτόνων τους από έναν ισραηλινό στρατό που αποτελείται από απλούς πολίτες, με άλλα λόγια... από αυτούς τους ίδιους!

Προφανώς, δεν μπορούμε να συγκρίνουμε την παθητικότητα, συνδυασμένη με μοιρολατρία, της πλειοψηφίας των εξατομικευμένων και αναδιπλωμένων στον εαυτό τους πολιτών της Ρωσίας με τον σημερινό ρατσιστικό, πολεμοκάπηλο φανατισμό της συντριπτικής πλειοψηφίας των Ισραηλινών. Ωστόσο, πέρα από τις διαφορές τους και τους λόγους για τους οποίους η ρωσική και η ισραηλινή κοινωνία εμφανίζονται σήμερα να είναι τυφλωμένες από το σοβινισμό και ενωμένες πίσω από τους υπερ-αυταρχικούς ηγέτες τους (για την περίπτωση του Ισραήλ, βλέπε το άρθρο μας Προσπαθώντας να καταλάβουμε τη γενοκτονική εκτροπή της ισραηλινής κοινωνίας!), αυτό που χαρακτηρίζει σήμερα και τις δύο τους είναι ο παραλογισμός τους. Γεγονός που τις κάνει να σαρώνονται από ένα κύμα από αυτό που είναι ο ίδιος ο ορισμός της μαζικής παράνοιας: «Ψύχωση που χαρακτηρίζεται από υπερβολικό εγωκεντρισμό και τάση για παραληρηματικές ιδέες καταδίωξης». Με λίγα λόγια, μεγαλομανίες (το Μεγάλο Ισραήλ των μεν και η Ρώσικη Αυτοκρατορία των δε) που συνδυάζονται με τις παθολογικές υποψίες ότι είναι περικυκλωμένοι από εχθρούς που θέλουν μόνο την καταστροφή τους…

Στην πραγματικότητα, ενώ αυτή η μαζική παράνοια χαρακτηρίζει προς το παρόν μόνο τη ρωσική και την ισραηλινή κοινωνία, η στροφή προς τον μαζικό παραλογισμό αφορά πρακτικά όλο τον κόσμο και συνιστά ένα ιδιαίτερο φαινόμενο της εποχής μας! Πράγματι, ποια σημερινή κοινωνία μπορεί να ισχυριστεί ότι δεν έχει βιώσει και δεν έχει επηρεαστεί από αυτόν τον μαζικό παραλογισμό της σύγχρονης εποχής, που δεν είναι τίποτε άλλο από ένα μείγμα σκοταδισμού και μυστικισμού, συνωμοσιολογίας και αστυνομικής αντίληψης της ιστορίας, που βρίσκεται σε συνεχή αναζήτηση αποδιοπομπαίων τράγων για να «εξηγήσει» όλα όσα απασχολούν την ανθρωπότητα, όπως για παράδειγμα η κλιματική καταστροφή ή οι πανδημίες;

Όμως, ποιος ευθύνεται για αυτή την τόσο ανησυχητική και επικίνδυνη εκτροπή; Η απάντηση βγάζει μάτια: είναι οι ηγέτες και οι πολιτικές και άλλες ελίτ των χωρών μας. Όλοι εκείνοι που, με τις πράξεις τους, ακόμη και με το προσωπικό τους παράδειγμα, στάζουν μεθοδικά το δηλητήριο αυτής της παθολογικής δυσπιστίας απέναντι στους «άλλους» (που μπορεί να είναι οι μετανάστες, οι εθνικές, σεξουαλικές ή θρησκευτικές μειονότητες, κ.λπ.) συνδυασμένο με μια μεγαλομανία που θεμελιώνεται πάνω στην πεποίθηση ότι αυτοί είναι ο... περιούσιος λαός του Θεού, τον οποίο οι «άλλοι» δεν μπορούν παρά να ζηλεύουν και να επιβουλεύονται...

Πρέπει να παραδεχτούμε πως οι ηγεμόνες και οι κολλητοί τους στάζουν αυτό το δηλητήριο στους υπηκόους τους ουσιαστικά από τότε που υπάρχουν, και ακόμα περισσότερο στη διάρκεια του τόσο βάρβαρου 20ού αιώνα. Όμως, πρέπει επίσης να παραδεχτούμε ότι ποτέ όσο σήμερα δεν το έκαναν τόσο συστηματικά, μεθοδικά και σε παγκόσμια κλίμακα, φτάνοντας μάλιστα να συντονίζονται μεταξύ τους! Το αποτέλεσμα είναι ότι οι πολιτικές και οι συμπεριφορές που τείνουν να επιβάλουν και να γενικεύσουν αυτόν τον παραλογισμό, οι οποίες κάποτε θεωρούνταν εξαιρέσεις στον κανόνα, τείνουν τώρα να γίνουν... ο κανόνας. Και δεν είναι τυχαίο, βέβαια, ότι οι καλύτεροι εκπρόσωποί τους είναι όλοι εκείνοι οι πολιτικοί που βρίσκονται στην εξουσία ή στα πρόθυρα της εξουσίας και είναι ακροδεξιοί και νεοφασίστες: από τον Ρώσο Πούτιν μέχρι τον Αμερικανό Τραμπ, από τον Ινδό Μόντι μέχρι τον Ούγγρο Όρμπαν, και από τον Βραζιλιάνο Μπολσονάρο μέχρι τον Αργεντίνο Μιλέι, χωρίς βέβαια να ξεχνάμε τους εκατοντάδες κλώνους τους ανά τον κόσμο, και φυσικά τον Νετανιάχου του Ισραήλ και τους μεσσιανιστές και φασίστες υπουργούς του, καθώς και τους πάμπλουτους όπως ο Έλον Μασκ, που φιλοδοξούν να κυβερνήσουν τον εφιαλτικό κόσμο των ονείρων τους.

Ωστόσο, το γεγονός ότι τους ενώνει η επιθυμία τους να αλληλοβοηθηθούν και να συντονιστούν σε ένα υπερ-αντιδραστικό, αντεργατικό, ρατσιστικό, μισογυνικό, ομοφοβικό και ελευθεροκτόνο διεθνές δίκτυο που μοιάζει όλο και περισσότερο με μια Φαιά Διεθνή, δεν σημαίνει και ότι είναι όλοι ίδιοι. Για παράδειγμα, ο Τραμπ δεν είναι Πούτιν, και η γκροτέσκα αλήτικη συμπεριφορά του που συνδυάζει εγωκεντρικά παραληρήματα, μεσσιανικές υποσχέσεις, ξεδιάντροπα ψέματα που εκστομίζονται κατά ριπές και προσκλήσεις για διάπραξη δολοφονιών βρίσκουν ήδη μιμητές, με τον πιο διάσημο από αυτούς να είναι ο Μιλέι της Αργεντινής, ο «πρόεδρος με το αλυσοπρίονο». Οι άνευ προηγουμένου κοινωνικές καταστροφές που έχει ήδη προκαλέσει αυτός ο Αργεντινός κλώνος του Τραμπ θα πρέπει να προβληματίσουν όλους εκείνους που τείνουν να πιστεύουν ότι στη νύχτα της ανοησίας τους, όλοι οι νεοφιλελεύθεροι, όλοι οι λιμπερτάριανς και όλοι οι αντιδραστικοί είναι γκρίζοι και άρα ίδιοι. Στην πραγματικότητα, όλος αυτός ο νεοφασιστικός συρφετός καλλιεργεί και τρέφει τον μαζικό παραλογισμό και την παράνοια από την οποία υποφέρουν οι κοινωνίες μας για έναν πολύ απλό λόγο: επειδή αυτός ο παραλογισμός και αυτή η παράνοια είναι αναπόσπαστο μέρος και υπηρετούν το νεοφασιστικό τους σχέδιο ...

Είναι λοιπόν απολύτως «φυσιολογικό» για όλους αυτούς τους καλούς ανθρώπους να αναφέρονται και να συσπειρώνονται πίσω από αυτούς που δικαίως θεωρούν ινδάλματα, ηγέτες και αδιαμφισβήτητα πρότυπα τους: τον Πούτιν και τον Νετανιάχου! Γιατί αυτούς και όχι άλλους; Μα, επειδή αυτοί οι δύο επιδεικνύουν τη μέγιστη κτηνωδία και βαρβαρότητα και παντελή έλλειψη ηθικών ενδοιασμών, μη διστάζοντας να διαπράξουν όλο το φάσμα των εγκλημάτων που τιμωρούνται από το διεθνές δίκαιο (εγκλήματα πολέμου, εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας, γενοκτονίες, κ.λπ.), προκειμένου να δείξουν πόσο είναι αποφασισμένοι να εφαρμόσουν στο σύνολο του το ρατσιστικό, σκοταδιστικό, αντιδημοκρατικό και ελευθεροκτόνο σχέδιό τους.

Να λοιπόν γιατί η τύχη της ανθρωπότητας παίζεται σήμερα σε μεγάλο βαθμό στην Παλαιστίνη και την Ουκρανία, εκεί όπου άνδρες και γυναίκες μάχονται, συχνά με τα όπλα στα χέρια, ενάντια στον Νετανιάχου και στον Πούτιν, τους δύο ιθύνοντες νόες αυτής της υπό διαμόρφωση Φαιάς Διεθνούς. Περισσότερο από ποτέ, ο αγώνας τους είναι και δικός μας αγώνας, ο αγώνας εκείνων που υπερασπίζονται με νύχια και με δόντια ό,τι έχει απομείνει από τα δημοκρατικά μας δικαιώματα και ελευθερίες, ενάντια στους φίλους και κλώνους του Πούτιν και του Νετανιάχου στις δικές μας χώρες. Εξάλλου, μήπως δεν είναι το δεξί χέρι του Πούτιν, ο αιώνιος υπουργός του των Εξωτερικών Σεργκέι Λαβρόφ, που δηλώνει ότι «Το Ισραήλ έχει παρόμοιους στόχους με τη Ρωσία!», πριν διευκρινίσει ότι...«οι στόχοι που έχει θέσει το Ισραήλ στην υπό εξέλιξη εκστρατεία του εθνοκάθαρσης και εξόντωσης τού παλαιστινιακού λαού, δηλαδή « ότι η Χαμάς πρέπει να καταστραφεί στο σύνολό της » και « ότι ο εξτρεμισμός πρέπει να εξαλειφθεί στη Γάζα ».. « μοιάζουν παρόμοιοι με την "αποστρατιωτικοποίηση" και την "αποναζιστικοποίηση", που επιδιώκει η Μόσχα στην Ουκρανία από την έναρξη της επίθεσης τον Φεβρουάριο του 2022 »;

Μετάφραση από τα γαλλικά