Ο συριακός λαός απαλλάχθηκε από τους Άσαντ, αλλά οι καμπιστές υμνητές τους προσποιούνται ότι το αγνοούν...

του Γιώργου Μητραλιά

Χιλιάδες και χιλιάδες Σύροι όλων των ηλικιών χορεύουν και αγκαλιάζονται, κλαίνε και τραγουδούν, ανεμίζουν τη νέα σημαία της χώρας και γιορτάζουν το τέλος της τυραννίας, στο κέντρο των συριακών πόλεων αλλά και στο Παρίσι, την Κωνσταντινούπολη και τη Μόσχα, στο Βερολίνο ή τη Στοκχόλμη, παντού στον κόσμο όπου έχουν βρει καταφύγιο τα σχεδόν 7 εκατομμύρια Σύροι που διώχτηκαν από τη χώρα τους μετά το 2011. Και χιλιάδες Σύροι που διασχίζουν τα σύνορα, ακόμη και με τα πόδια, και επιστρέφουν στη χώρα τους μετά από μια πολύ μακρά περίοδο αναγκαστικής εξορίας. Αλλά και χιλιάδες Σύριοι που αναζητούν τα αγαπημένα τους πρόσωπα που έχουν φυλακιστεί, βασανιστεί ή εξαφανιστεί στα κάτεργα και στους αμέτρητους ομαδικούς τάφους του καθεστώτος!

Αυτές οι τρομερές σκηνές χαράς, αλλά και ανείπωτου ανθρώπινου πόνου, που δεν μπορούν παρά να συγκλονίσουν και να συγκινήσουν βαθιά κάθε έστω και ελάχιστα ευαίσθητο άνθρωπο, αφήνουν ωστόσο παγερά αδιάφορους εκείνους τους δεξιούς, ακροδεξιούς ή και αριστερούς, σε όλο τον κόσμο, που φοβούνται και μισούν τις λαϊκές εξεγέρσεις καθώς βλέπουν σε αυτές μόνο «συνωμοσίες» περισσότερο ή λιγότερο καταχθόνιων δυνάμεων. Δείχνοντας πλήρη αναισθησία, προτιμούν να μην λένε τίποτα γι' αυτές τις σκηνές χαράς και πόνου του συριακού λαού με σάρκα και οστά. Ούτε μια λέξη. Τίποτα άλλο παρά μόνο θεωρίες συνωμοσίας που τους κάνουν να εφευρίσκουν μια Συρία χωρίς Σύρους, στην οποία συγκρούονται μόνο... ξένα γεωστρατηγικά συμφέροντα. Ακριβώς όπως εφεύραν και προπαγάνδισαν χθες μια ονειρεμένη Συρία όπου η φάρα των Άσαντ δεν εξόντωνε τους υπηκόους της αλλά απολάμβανε την ενθουσιώδη υποστήριξή τους! Και επειδή κάνουν όλα αυτά, γίνονται άξιοι διάδοχοι και κλώνοι των διαβόητων προγόνων τους οι οποίοι δεν είδαν τίποτα, οι μεν από τα ναζιστικά στρατόπεδα, οι δε από τα σταλινικά γκούλαγκ!

Προφανώς, δεν βλέπουν όμως τίποτα επειδή δεν θέλουν να δουν αυτό που αχρηστεύει τον τρόπο με τον οποίο αντιλαμβάνονται τον κόσμο. Και έτσι αντικαθιστούν την ταξική πάλη με την πάλη των αντίπαλων ιμπεριαλιστικών στρατοπέδων, φτάνοντας μάλιστα να ανακαλύπτουν προοδευτικές και... αντιιμπεριαλιστικές αρετές σε ένα από αυτά τα στρατόπεδα, το οποίο δεν είναι λιγότερο βάρβαρο και ιμπεριαλιστικό από το άλλο! Και επειδή θέλουν οι πράξεις τους να είναι σύμφωνες με τις θεωρίες τους, γίνονται λάτρεις και προπαγανδιστές αυτών των βάρβαρων και σκοταδιστικών «αντιιμπεριαλιστών» δικτατόρων και δεν διστάζουν να μπουν στην υπηρεσία τους υπερασπιζόμενοι τα αντιδραστικά παραληρήματα και τα εγκλήματά τους!

Έτσι, δεν προκαλεί καθόλου έκπληξη το γεγονός ότι στη ρίζα αυτής της στάσης τους, που τους κάνει να γίνονται ουρά των αιμοσταγών και αντιδραστικών δικτατόρων, βρίσκεται το γεγονός ότι δεν πιστεύουν στην ικανότητα των από κάτω να εξεγείρονται και να επαναστατούν. Γι' αυτό και βλέπουν τις λαϊκές εξεγέρσεις μόνο ως «συνωμοσίες» και χειραγώγηση των καθυστερημένων μαζών από τους ισχυρούς! Όπως στην περίπτωση των λαϊκών εξεγέρσεων της «Αραβικής Άνοιξης», τις οποίες ανάγουν σε... «συνωμοσία» των αμερικανικών υπηρεσιών. Πράγμα που τους οδηγεί να διακηρύσσουν ότι οι καταπιεσμένες μάζες είναι και δεν μπορούν παρά να είναι μόνο... απλοί κομπάρσοι της ιστορίας. Και κυρίως, ότι μόνο οι πανίσχυρες ιμπεριαλιστικές μυστικές υπηρεσίες είναι ικανές να γράψουν ιστορία! Είναι προφανές ότι μια τέτοια συνωμοσιολογική προσέγγιση είναι διαμετρικά αντίθετη από τη ρήση του Μαρξ ότι «οι άνθρωποι φτιάχνουν μόνοι τους τη δική τους ιστορία»...

Δεν είναι λοιπόν τυχαίο ότι αυτό που χαρακτηρίζει τον τρόπο που αντιλαμβάνονται τον σημερινό κόσμο και ενεργούν ανάλογα είναι η αστυνομική τους αντίληψη της ιστορίας. Γι' αυτό και η πρώτη τους αντίδραση απέναντι σε κάθε λαϊκό κίνημα είναι να αναρωτιούνται... «ποιος κρύβεται πίσω από αυτό;”. Και αυτό επειδή τους είναι αδύνατον να δεχτούν ότι οι από κάτω, οι εργαζόμενοι, οι γυναίκες, οι νέοι ή οι καταπιεσμένοι λαοί μπορούν να ξεσηκωθούν για να πάρουν την τύχη τους στα χέρια τους, χωρίς να χειραγωγούνται από κανέναν. Αυτός, άλλωστε, είναι και -τουλάχιστον εν μέρει – ο λόγος για την οποίο αποστρέφονται τα κοινωνικά κινήματα και τα κινήματα ενάντια στην καπιταλιστική παγκοσμιοποίηση, τα οποία αντιμετωπίζουν πάντα με καχυποψία, αδυνατώντας προφανώς να εντοπίσουν... «ποιος κρύβεται πίσω τους»......

Ωστόσο, είναι γεγονός ότι η αστυνομική τους αντίληψη της ιστορίας όπως και η αναισθησία τους είναι μάλλον επιλεκτικές. Για παράδειγμα, εκείνοι που συνήθως δηλώνουν αντιφασίστες και δεν διστάζουν να χαρακτηρίσουν «φασίστες» όσους αντιπαθούν (π.χ. τον Ουκρανό πρόεδρο Ζελένσκι), «ξεχνούν» και αποσιωπούν εντελώς το - καθόλου ασήμαντο - γεγονός ότι ο εμπνευστής και οργανωτής του αγριανθρωπικού κατασταλτικού μηχανισμού του καθεστώτος Άσαντ ήταν ο Άλοϊς Μπρούνερ, ο πιο καταζητούμενος Ναζιστής μετά το τέλος του πολεμου. Δεξί χέρι του Αδόλφου Άιχμαν, χαρακτηρίστηκε - δίκαια - «Χασάπης της Θεσσαλονίκης» από τους ελάχιστους επιζώντες (μόλις το 4% του συνόλου!) της μεγάλης εβραϊκής κοινότητας της πόλης αυτής, γνωστής και ως «Ιερουσαλήμ των Βαλκανίων». Ο Μπρούνερ, που βρήκε άσυλο στη Δαμασκό δίπλα στον Χαφέζ Άσαντ, που τον προστάτευσε με νύχια και με δόντια μέχρι τον θάνατό του γύρω στο 2010, ήταν ένα σαδιστικό τέρας που λάτρευε να βασανίζει με τα χέρια του και “δίδαξε” αυτοπροσώπως τα χειρότερα βασανιστήρια στους Σύρους βασανιστές...

Να λοιπόν τώρα όλοι αυτοί οι «αμνησιακοί» συνωμοσιολόγοι και λοιποί συνοδοιπόροι του αιμοσταγούς και διεφθαρμένου καθεστώτος Άσαντ, τις φρικαλεότητες του οποίου «ξεχνούσαν» συστηματικά, που σνομπάρουν τους πανηγυρισμούς του συριακού λαού που απελευθερώθηκε επιτέλους από τους δημίους του. Χωρίς αμφιβολία, αυτό είναι το αποκορύφωμα της υποκρισίας. (1) Ναι, ο μαρτυρικός λαός της Συρίας θα έχει να ανέβει ένα Γολγοθά, Όμως, ποιος θα τολμούσε να ισχυριστεί ότι εκείνοι, με επικεφαλής τη Ρωσία του Πούτιν, που κράτησαν αυτό το καθεστώς ζωντανό ισοπεδώνοντας συριακές πόλεις και σφαγιάζοντας τους κατοίκους τους κατά εκατοντάδες χιλιάδες, δεν είναι οι πρώτοι και οι περισσότερο υπεύθυνοι για τα χτεσινά και σημερινά δεινά τους;

Σημείωση

1. Άρκεσε να καταγγείλει η Deutsche Welle, με αποδείξεις, τη μετάδοση από το Tik Tok μερικών πλαστών φωτογραφιών και βίντεο από τις φυλακές του συριακού καθεστώτος, για να κάνουν πρωτοσέλιδο τα περισσότερα μεγάλα ελληνικά ΜΜΕ τον ισχυρισμό ότι όλα όσα λέγονται και προβάλλονται για τις φυλακές «σφαγεία» του Άσαντ είναι ψέματα. Προφανώς, αυτά τα ελληνικά μέσα ενημέρωσης, τα οποία εδώ και καιρό “συμπαθούν” τον Τραμπ, τον Νετανιάχου και κυρίως τον κ. Πούτιν, «ξέχασαν» να παραθέσουν το συμπέρασμα της έρευνας της DW. Ο προσεκτικός αναγνώστης θα καταλάβει τον λόγο αυτής της «παράλειψης» διαβάζοντας αυτό το πολύ διδακτικό συμπέρασμα: «Η διάδοση ψευδών πληροφοριών για φρικαλεότητες όχι μόνο υπονομεύει τις προσπάθειες καταγραφής και διερεύνησής τους, αλλά και εμποδίζει τους δράστες να λογοδοτήσουν. Τέτοιου είδους παραπληροφόρηση μπορεί να οδηγήσει σε ένα φαινόμενο γνωστό ως άρνηση θηριωδίών, όπου η αξιοπιστία των πραγματικών παραβιάσεων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων τίθεται υπό αμφισβήτηση, αποδυναμώνοντας έτσι τις προσπάθειες απονομής δικαιοσύνης και συσκοτίζοντας την αλήθεια».
Μια παραπάνω από εύγλωττη λεπτομέρεια που δείχνει ότι αυτή η «παραπληροφόρηση» έχει, δυστυχώς, μεγάλη πέραση στην Ελλάδα: σύμφωνα με τελευταία δημοσκόπηση, οι πιο δημοφιλείς ξένοι ηγέτες στην Ελλάδα είναι πρώτα ο κ. Πούτιν και μετά ο κ. Τραμπ...