Η γκολντμανοσακσοποίηση της Ευρώπης
Πραξικόπημα ενάντια στη δημοκρατία.
Η λιτότητα εναντίον της δημοκρατίας
του Jérôme Duval*
Παραπαίουσα και εξασθενημένη, η δημοκρατία , τείνει να καταρρεύσει συμπαρασύροντας ένα δικομματικό σύστημα ,θεσμικά δομημένο με τρόπο που να εξυπηρετεί, παρασκηνιακά, τα συμφέροντα των πιστωτών. Όλη η Ευρώπη, κατευθύνεται προς τις ίδιες πολιτικές λιτότητας, που απαιτούνται από τους τεχνοκράτες του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου (ΔΝΤ) και την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ) . Όχι μόνο έχει αποδειχθεί , μέσω του ελληνικού παραδείγματος, η αναποτελεσματικότητα αυτού του σχεδίου(τουλάχιστον για τον λαό), αλλά και επιβεβαιώνεται όταν παρακαλούν για τη διεξαγωγή εκλογών ώστε να θέσουν σε εφαρμογή αυτές τις πολιτικές , ανεξάρτητα από το ποιος θα είναι ο νικητής των εκλογών. Ο λαός δεν έχει πια τη δυνατότητα επιλογής , γιατί η οικονομική πολιτική εξαρτάται εκ των προτέρων από τους πιστωτές, όπως έγινε στην Ιρλανδία και την Πορτογαλία στις παραμονές των εκλογών. Η Τρόικα (που αποτελείται από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, την ΕΚΤ και το ΔΝΤ) επιβάλλει τις πολιτικές της και ο υποψήφιος νικητής της κάλπης ,θα είναι εκεί μόνο για να τις εφαρμόσει, εξαπατώντας τους ψηφοφόρους ,με την υποτιθέμενη διαφορετικότητα της οικονομικής πολιτικής ,του κόμματός του.
«Η γέννα δεν είναι προνόμιο για τους πλούσιους, ζητάμε δωρεάν τοκετό, τα λεφτά των τοκοχρεολυσίων να πάνε αμέσως στην υγεία». Με αυτά τα κεντρικά αιτήματα, η «Πρωτοβουλία Γυναικών ενάντια στο χρέος & στα μέτρα λιτότητας» και η «Αδέσμευτη Κίνηση Γυναικών» επιχειρούν να γνωστοποιήσουν σε όλη την ελληνική κοινωνία, τα πρόσφατα περιστατικά άρνησης δημόσιων νοσοκομείων να περιθάλψουν ετοιμόγεννες γυναίκες, επειδή αδυνατούσαν να προκαταβάλουν το ορισθέν αντίτιμο! 
Η Τριμερής Επιτροπή δέχτηκε ιδιαίτερα σκληρή κριτική από τα πρώτα χρόνια της δημιουργίας της, το 1973. Καθώς, όμως, η πλειονότητα όσων ασχολούνταν μαζί της προερχόταν είτε από το χώρο της φασίζουσας άκρας Δεξιάς είτε ανήκε σε ομάδες ανυπόστατων συνωμοσιολόγων, το αποτέλεσμα της κριτικής ήταν πολύ συχνά το αντίθετο από το αναμενόμενο, καθώς όσοι τολμούσαν να εκφράσουν και την ελάχιστη ανησυχία για τη δράση της κατατάσσονταν αυτομάτως σε μία από τις δύο αυτές ομάδες 
«Οποιοσδήποτε αγώνας για τον έλεγχο και την ακύρωση του δημόσιου χρέους δεν γίνεται στο όνομα και στη βάση των κοινών (ταξικών) συμφερόντων των “από κάτω”, πέρα από εθνικά σύνορα, είναι καταδικασμένος σε αποτυχία», τονίζει ο Γιώργος Μητραλιάς στην εισαγωγή του αποκαλυπτικού και χρήσιμου βιβλίου Ανοίγουμε τα βιβλία του δημόσιου χρέους (εκδ. Αλεξάνδρεια). 
Είναι η γέννα εμπόρευμα; Και βέβαια είναι, μας απαντάνε οι άθλιοι μνημονιακοί κυβερνήτες μας, σπεύδοντας να θέσουν εκατομμύρια ανασφάλιστες γυναίκες αυτής της χώρας αντιμέτωπες με το πιο απάνθρωπο δίλημμα: 
Τι κοινό έχουν ο Mario Draghi, o Mario Monti και ο Λουκάς Παπαδήμος; Ο νέος Πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, ο πιθανολογούμενος επόμενος Ιταλός Πρωθυπουργός και ο νέος Έλληνας Πρωθυπουργός αποτελούν σε διαφορετικό βαθμό “μέλη” της ευρωπαϊκής “Κυβέρνησης Sachs”. Η αμερικάνικη τράπεζα πράγματι έστησε εδώ και καιρό ένα δίκτυο μοναδικής επιρροής στην Ευρώπη, υπόγειο όσο και δημόσιο.
Μετά από την απόσυρση του σχεδίου δημοψηφίσματος κάτω από τη πίεση των πιστωτών της Ελλάδας, σχηματίστηκε στην Ελλάδα μια νέα κυβέρνηση με πρωθυπουργό τον Λουκά Παπαδήμο, πρώην αντιπρόεδρο της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας. Προτεραιότητα αυτής της νέας κυβέρνησης είναι να προωθήσει το ευρωπαϊκό «σχέδιο διάσωσης» που αποφασίστηκε στις 27 Οκτωβρίου στις Βρυξέλλες. Αυτή η υποταγή των ελληνικών αρχών στους πιστωτές τους δεν συνιστά μόνο μια πρόσθετη αντιδημοκρατική πράξη σε βάρος του λαού που συνεχίζει να κινητοποιείται ενάντια στα αλλεπάλληλα σχέδια λιτότητας, αλλά και κινδυνεύει να συμπαρασύρει μια ολάκερη χώρα σε μια συλλογική αυτοκτονία.
Με κατάλυση της δημοκρατίας και κατάφωρη παραβίαση της βούλησης του ελληνικού λαού, όπως εκφράστηκε στις κοινοβουλευτικές εκλογές του Οκτωβρίου του 2009 ισοδυναμεί ο διορισμός νέας κυβέρνησης, κατ’ εντολή των δανειστών και με τη βούλα της ΕΕ και των τραπεζιτών. Η νέα κυβέρνηση με επικεφαλής τον Λουκά Παπαδήμοδεν είναι μεταβατική, ούτε υπηρεσιακή. Είναι μια κυβέρνηση ανεξέλεγκτων εξωθεσμικών, οργάνων των μεγάλων συμφερόντων που έρχεται να επιβάλει την ποιο βαθιά λιτότητα, τις πιο άγριες περικοπές.
Πολλές εκατοντάδες αγωνιστές της Αριστεράς, φίλοι και άνθρωποι που τον γνώρισαν και εμπνεύστηκαν από τον Κώστα Τζιαντζή, τον δάσκαλο, σύντροφο και φίλο μας, τον συνόδευσαν την Πέμπτη το μεσημέρι στην τελευταία του κατοικία. Μάτια βουρκωμένα και μακρές σιωπές που πλημμύρισαν τον χώρο όταν ακούστηκε και η τελευταία νότα της Διεθνούς εξέφρασαν τον απέραντο θαυμασμό μας για έναν άνθρωπο που η δράση, η σκέψη και η συνολική παρουσία του τον τοποθετούν στις πιο εμβληματικές μορφές της κομμουνιστικής Αριστεράς.
Η συμφωνία που επιτεύχθηκε την αυγή της 27ης Οκτωβρίου 2011 δεν επιλύει τη κρίση του κυρίαρχου δημόσιου χρέους ή του ευρώ. Οι αποφάσεις που πάρθηκαν αναβάλουν για αργότερα την ώρα της αλήθειας χωρίς να λύνουν τα προβλήματα με ικανοποιητικό τρόπο. Η CADTM θεωρεί ότι αυτή η συμφωνία είναι απαράδεκτη.
Σήμερα, 26 Οκτώμβρη, η Εθνική Επιτροπή για το λογιστικό έλεγχο του δημόσιου χρέους δημοσιοποιεί το ιδρυτικό της κάλεσμα. Καλεί όλους τους πολίτες να το υπογράψουν και να κινητοποιηθούν προκειμένου ο λογιστικός έλεγχος του δημόσιου χρέους να γίνει επιτέλους αντικείμενο ενός πραγματικά δημοκρατικού διαλόγου σε τοπικό, εθνικό και ευρωπαϊκό επίπεδο. Η Επιτροπή απαρτίζεται από είκοσι συνδικαλιστικές οργανώσεις και συλλόγους και υποστηρίζεται από πολλούς κομματικούς σχηματισμούς. Θα δώσει συνέντευξη τύπου στις 2 Νοέμβρη, στη Νίκαια, κατά τη διάρκεια του εναλλακτικού φόρουμ που θα προηγηθεί και θα θέσει σε αμφισβήτηση το G20.